Water in kruipruimte: Oplossingen en prijzen

De kruipruimte bevindt zich onder de vloer van de begane grond van een woning. Deze ruimte bestaat vaak uit dezelfde natuurlijke ondergrond als de grond buiten de woning. Een kruipruimte, ook wel kruipkelder genoemd, is dan ook gevoelig voor vochtproblemen en ongedierte. Deze problemen kunnen zich verspreiden naar de rest van de woning en ook hier schade aanrichten. Het is dan ook belangrijk om vocht in een kruipkelder aan te pakken, om ergere problemen te voorkomen.

Wanneer de grondwaterstand stijgt, bijvoorbeeld wanneer er veel neerslag valt, komt er al snel water in de kruipruimte te staan. Vooral in gebieden waar het grondwaterpeil dicht bij het maaiveld ligt, kunnen vochtproblemen in de kruipkelder voorkomen. Grondwater dat onder hoge druk komt te staan kan dan eenvoudig de kruipruimte binnendringen. Het lek- of grondwater dat zich in deze ruimte bevindt, kan vervolgens optrekken in de muren of vloer van een woning.

Wanneer de bodem verzakt of daalt, kan dit vochtproblemen veroorzaken. Door de verzakking kunnen leidingen of buizen gaan scheuren, waardoor er water in de kruipruimte terecht komt. Daalt de bodem van de kruipruimte tot onder het waterpeil, dan kan er eenvoudig grondwater in de ruimte blijven staan. Dit heeft ook gevolgen voor het leefklimaat in de woning.

Een lekkage aan een van de afvoerbuizen, kan zorgen voor water in de ruimte onder de woning. Ook kan de hoge luchtvochtigheid in de kruipruimte zorgen voor schade aan leidingwerk. Vocht veroorzaakt verroeste leidingen, waardoor er scheuren of gaten kunnen ontstaan. Een hoge luchtvochtigheid in deze ruimte, kan dus leiden tot meerdere vochtproblemen.

In veel kruipruimtes ontbreekt het vaak aan goede ventilatie. Hierdoor wordt de  vochtige lucht niet voldoende afgevoerd. Het vocht kan in het materiaal trekken en ook gevolgen hebben voor de rest van de woning. Ook kan de hoge luchtvochtigheid houtrot, schimmelvorming en stank veroorzaken.

Wat de juiste methode is om vocht in de kruipruimte aan te pakken, is onder meer afhankelijk van de oorzaak van het vochtprobleem en de hoeveelheid water die in de ruimte aanwezig is. Ook de grootte van de kelder kan van invloed zijn op de keuze voor de meest geschikte oplossing. Het probleem kan onder andere worden aangepakt door bekuiping, drainage of isolatie.

Bij bekuiping, de traditionele manier van kelderdichting, worden de wanden van de kruipruimte voorzien van een waterdichte laag. Afhankelijk van het vochtprobleem kan er hierbij ook een nieuwe vloerplaat worden aangelegd. Door alle wanden van deze ruimte te voorzien van een cementeringslaag, krijgt vocht niet langer de kans om de kruipkelder binnen te dringen. Voordat de bekuiping kan worden uitgevoerd, is het belangrijk dat alle scheuren en gaten gedicht worden.

Wanneer er veel water aanwezig is in de kruipruimte, kan er gekozen worden voor drainage. Bij deze methode wordt het vocht in de ruimte afgevoerd. Deze oplossing wordt vaak gebruikt wanneer de druk van het grondwater hoog is en bekuiping van de wanden niet voldoende is het vochtprobleem tegen te gaan. Er wordt onderscheid gemaakt tussen 3 verschillende manieren om vocht af te voeren: randdrainage, vloerdrainage en wanddrainage.

Randdrainage wordt toegepast wanneer het grondwater voornamelijk via de kimnaden de kruipruimte binnendringt. Er wordt bij deze methode een goot gemetseld, die zich aan de onderkant van de wand bevindt. Water dat de kruipruimte door de kimnaad infiltreert, wordt door deze goot opgevangen en komt vervolgens in een afvoerkanaal terecht.

Wanneer het vocht via de vloer de kruipkelder binnenkomt, kan het probleem worden aangepakt door middel van vloerdrainage. De vloer wordt voorzien van een noppenmembraan, dat bestaat uit zogeheten ‘kanalen’. Het opstijgende grond- of lekwater, wordt door dit noppenmembraan opgenomen en via de kanalen afgevoerd. Bovenop dit membraan wordt vervolgens de nieuwe vloer geplaatst. Doordat het water niet langer de kruipruimte binnenkomt, zal deze vloer dan ook droog blijven.

Vocht dat via de wanden de kruipruimte binnenkomt, wordt tegengegaan door zowel wand- als vloerdrainage. Hierbij wordt niet alleen de vloer, maar ook de wand voorzien van het noppenmembraan. Het vocht moet namelijk ook via de vloer kunnen worden afgevoerd. Omdat zowel de muren als de vloer van de kruipruimte worden aangepakt, wordt dit ook wel het ‘box in box’- systeem genoemd.

Het isoleren van de kruipruimte levert meerdere voordelen op. Naast het verminderen van het vochtgehalte in een woning, komt het ook de energierekening ten goede. Voor de kou en het vocht in de ruimte onder de vloer, wordt het een stuk moeilijker zich naar de woning te verplaatsen. Hierdoor blijft de vloer goed op temperatuur en koelt het ook in huis minder snel af. Een kruipruimte kan op twee manieren geïsoleerd worden, door middel van bodemisolatie of vloerisolatie.

Bodemisolatie wordt meestal toegepast bij kruipruimtes die wat moeilijker bereikbaar zijn. Wanneer de ruimtes lager zijn dan 50 cm. wordt er vaak voor deze isolatiemethode gekozen. De ruimte wordt dan opgevuld met isolatiemateriaal, zoals piepschuim chips, isolatieschelpen of EPS parels. Het materiaal wordt vaak met behulp van een slang in de kruipruimte gespoten. Grond of bodemisolatie is een goedkope en effectieve isolatiemethode. Toch gaat er bij deze methode meer warmte verloren, dan bij het isoleren van de vloer.

In tegenstelling tot bodemisolatie, bevindt vloerisolatie zich aan de bovenkant van de kruipruimte. Het isolatiemateriaal zit dus tegen de vloer van de woning aan. Ook bij vloerisolatie kan gekozen worden uit verschillende materialen. Naast isolerende platen of glaswol kan de vloer ook geïsoleerd worden door middel van PUR-schuim dat tegen het oppervlak wordt gespoten.

Wanneer vocht zich ophoopt in de kruipruimte onder een woning, kan dit verschillende gevolgen hebben. Zowel de kruipruimte, de woning zelf en de gezondheid van de bewoners kunnen door dit vochtprobleem worden aangetast.

Het vocht kan leiden tot beschadigingen aan het leidingwerk dat zich in de kruipruimte bevindt. Door roest kunnen leidingen gaan scheuren, met lekkages tot gevolg. Ook schimmels, ongedierte en stank zijn mogelijke gevolgen van water in de de kruipruimte. Het vocht kan tevens de bouwconstructie van een woning aantasten.

Wanneer water, dat in de kruipruimte staat, in de muren of vloer van de woning trekt, kan het ook hier voor de nodige vochtschade zorgen. De hoge luchtvochtigheid veroorzaakt vochtplekken op de muren, ongedierte en schimmels. Het inademen van schimmelsporen kan zelfs de gezondheid aantasten.

Het is dus belangrijk om water in de kruipruimte effectief aan te pakken om een gezond leefklimaat te creëren.

De totale prijs voor het waterdicht maken van de kruipruimte, is afhankelijk van meerdere factoren. De grootte van de ruimte en het soort vochtprobleem, hebben invloed op de vochtbestrijding methode die wordt toegepast. Voor een bekuiping van de gemiddelde kruipruimte betaal je €4000,-.

Wil je de ruimte isoleren? Dan bepalen de soort isolatie, de oppervlakte van de kruipruimte én het materiaal de totale kostprijs. Gemiddeld betaal je voor het isoleren van de kruipkelder 25 euro per vierkante meter.